Vive(?) le sport (?)
ΠΟΙΕΣ αναμνήσεις; Τι να σχεδιάσεις-ονειρευτείς; Βρήκαν μια σειρά από αφορμές οι διεθνείς ιθύνοντες, και 60ό Ράλλυ Ακρόπολις το 2014 γιοκ.Έτσι απλά, για να μην το κουράζουμε και μακριά από εμάς η μιζέρια που έχει να κάνει με αφορμές συνδεδεμένες με εκκρεμότητες προς τη FIA και οικονομικές ρυθμίσεις.
Οι τύποι στη FIA, και κυρίως οι συνεργάτες τους που έχουν να κάνουν με την προβολή-προώθηση του θεσμού(;) έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια ακόμα και την παρέμβαση-εγγύηση του Έλληνα Πρωθυπουργού. Τα «ληγμένα» που ρυθμίστηκαν σε μία ώρα έπειτα από ιστορική συνάντηση στο αρχηγείο του αγώνα τους πείραξαν;
Ξανά απλά, είναι πάρα πολλά τα χρήματα που... καταθέτει μπροστά η Πολωνία-Λιθουανία, 14ος αγώνας δε χωράει, οι Ιταλοί συνεχίζουν να «απειλούν», τεκμηριωμένα πλέον, ότι θα πάνε Ρώμη, οπότε άντε γεια, Ράλλυ Ακρόπολις.
Μας άξιζε τέτοια τύχη; Τι σημασία έχει; Πού δηλαδή προκύπτει αξιοκρατία σήμερα, οπότε απορούμε και δηλώνουμε αιφνιδιασμένοι και βαθύτατα στενοχωρημένοι; Έχοντας μάλιστα σκοτώσει τον μίζερο Σ.Χ., αφού δε θα αναφερθούμε σε χρέη και ρυθμίσεις, εκτιμώντας ότι ήταν «αφορμούλες», και όχι η αιτία, αντίστοιχα δε θα σχολιάσουμε αν όντως μας έπιασαν στον ύπνο ή κάποιοι γνώριζαν. Ως όφειλαν, άλλωστε...
Σε κάθε περίπτωση, το Ράλλυ Ακρόπολις, το αληθινό, ένα διαχρονικό δημιούργημα της ΕΛΠΑ με εθνική υπεραξία, είναι πάνω από τον «Στρατούλη», το «Ανιτάκι» και τον «Παυλάκο», αλλά και πάνω από τον «πρόεδρο Bill», τον «Andretti» κ.ά., και αλίμονο σε όποιον πιστεύει διαφορετικά.
Τότε, αν δηλαδή σε σχέση με την επόμενη ημέρα αποδειχθεί ότι οι εξωθεσμικές κινήσεις έχουν το προσωπικό στοιχείο και κινούνται ανταγωνιστικά με το γεγονός θεωρώντας το προσωπική τους υπόθεση, τότε, με νεκρό τον μίζερο, θα προκύψει ο εχθρικός-συμπλεγματικός, που αρνείται να δεχτεί και ως ιδέα την οπισθοδρόμηση του αγώνα από γεγονός πρώτης σειράς (WRC) σε αγώνα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (ERC) με δόλωμα το Eurosport. ¶λλωστε, τον είχαμε τον αγώνα στο Ευρωπαϊκό και τον σκοτώσαμε. Μακάρι να ξαναέχουμε τέτοιο αγώνα, αλλά καμία σχέση με το Ράλλυ Ακρόπολις.
Ποτέ και για κανένα τίμημα δε θα προκύψει ERC ACROPOLIS RALLY. Μόνο προϊόν κακού αστείου μπορεί να είναι κάτι τέτοιο, και εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγηθούμε.
Σε κάθε περίπτωση, σήμερα οι ελληνικοί αγώνες διαθέτουν την εκλεγμένη τους Ομοσπονδία (ΟΜΑΕ), που τους διοικεί-συντονίζει και αποφασίζει για τη δομή τους σε σχέση με το Πρωτάθλημα -και όχι μόνο-, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, ενώ διαθέτουν εθνική λέσχη με μεγάλη ιστορία, που αποδεικνύεται πολύ ισχυρή σε σχέση με τα προβλήματά της (Σ.Χ.: άλλο ένα θεματάκι προς διερεύνηση αλλά, είπαμε, το Ράλλυ είναι πάνω από όλους, και ο μίζερος νεκρός, οπότε υπομονή και τα πλήκτρα με σύνεση), ενώ έτσι ξαφνικά και καθόλου τυχαία διαθέτουν και τον ιδανικό promoter, τη Celeritas του Παύλου Αθανασούλα.
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι, αφού ρυθμιστούν οι όποιες θεσμικές εκκρεμότητες -είναι σαφές πως μετά την αναγνώριση της ΟΜΑΕ από το κράτος είναι μονόδρομος η εκχώρηση του περιβόητου Pouvoir Sportif από την ΕΛΠΑ στην Ομοσπονδία-, ανοίγει ο δρόμος ώστε να προκύψει μεθοδευμένη και δημιουργική υπομονή και ψυχραιμία σε σχέση με το Ακρόπολις, που, αφού δε γίνεται το '14, πρέπει να εξασφαλιστεί ότι θα γίνει το '15-'16-'17. Όσο κι αν στοιχίσει. Όποιες κι αν είναι οι προϋποθέσεις. Πάντως, αμαχητί δε θα πέσουμε. Αντίστοιχα, να η ευκαιρία ώστε:
1. να επιστρέψουμε ως χώρα στο ημερολόγιο του Ευρωπαϊκού, και να ζήσουν και οι νέοι ό,τι και εμείς από πρώτο χέρι, χάρη στο άπαιχτο Ράλλυ Χαλκιδικής, 2. να προκύψει σοβαρό Ιστορικό ΡΑ με Sporting κατηγορία και Legend εκδήλωση, αφού, κακά τα ψέματα, γιορτάζουμε όποτε θέλουμε και όπως θέλουμε τα 60 μας χρόνια.
Το να γιορτάσουμε, πάντως, είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε σε σχέση με την ιστορία, το παρόν και το μέλλον του Ράλλυ Ακρόπολις.
Το κακό σενάριο; Αυτό με τις ασημένιες διεθνείς καρέκλες στη FIA, που ορισμένοι τις πήραν σπίτι, και με τη λέσχη-φάντασμα που ελάχιστοι σκέπτονται να δημιουργήσουν(;) ώστε, αν «πέσει» η ΕΛΠΑ, να παίξει ρόλο στη διεκδίκηση του «pouvoir», κ.ά. εκτρώματα συνδεδεμένα με προσωπικά συμφέροντα...
Δεν τα πιστεύουμε! ¶λλωστε, για κάποιους με πολλά χρόνια φορτωμένα στην πλάτη, προκύπτει και τεστ «ματαιοδοξία vs υστεροφημία» και, όσο και αν κάνουν τα πάντα να μας προδίδουν-απογοητεύουν, είμαστε σίγουροι ότι στο τέλος θα λειτουργήσουν ορθά, συναινετικά τουλάχιστον._ Σ. Χατζηπαναγιώτου